Feedback; aanpassen én eigenheid claimen!
Het geven en ontvangen van feedback komt gelukkig steeds vaker voor. Het is belangrijk omdat het hebben van een realistisch zelfbeeld belangrijk is. En daar is feedback een heel goed instrument voor. In de manier waarop mensen omgaan met feedback vallen mij een paar zaken op, die wil ik hier graag met jullie wil delen. Zodat je de feedback nog meer om kunt zetten in groei.
Jullie kennen de feedbackrondes wel. Periodiek worden enkele sterke punten en enkele verbeterpunten naar elkaar benoemd. De feedback wordt overgebracht, er volgt een ‘dank je wel dat je dit met me deelt’. En dan?
Het kan altijd beter
In het persoonlijke werk dat ik met mensen doe – coaching en training – blijkt dat mensen soms geneigd zijn om feedback als wensen te behandelen. Vanuit een zelfkritische houding zijn ze altijd op zoek naar wat beter kan. Maar soms is feedback tegenstrijdig. In een training ontving ik onlangs als deelnemer deze feedback; de een noemde mijn mimiek levendig terwijl de ander juist zei dat ik een vlakke uitstraling had. Ik dacht ‘nou ja!’, aangevuld met een vlaagje verontwaardiging natuurlijk J! Toch is hier iets belangrijks te leren. Iedereen kijkt door zijn eigen bril naar de ander. Wat de één als pluspunt ziet, vindt de ander een minpunt. Je begrijpt dat de zelfkritische houding die van ieder feedbackpunt een verbetering wil maken hier klem loopt. We kunnen immers onmogelijk alles zijn wat de ander graag ziet.
Eigenheid
Feedback heeft dus ook tot doel om eigenheid te versterken. De ander wil misschien dat jij bijvoorbeeld direct een mening roept. Maar als jij graag eerst overdenkt wat je precies wilt zeggen, dan heeft de feedback tot doel dat je voor je eigenheid op komt en de ander inzicht geeft hoe het bij jou werkt. Op die manier bepaal je je positie en laat je de ander zien wat bij jou van binnen werkelijk speelt. Daarmee boor je veel energie in jezelf aan. Je gaat in dat geval niet de weg van aanpassing maar de weg van eigenheid. Dat is prettig voor jezelf en juist van daaruit draag je veel bij! Feedback geeft dus soms input voor een aanpassing en soms vraagt het van je om eigenheid te claimen.
Het lef om niet perfect te hoeven zijn
Dat brengt mij op het volgende punt. Van jezelf mogen zijn wie je werkelijk bent. Met je sterke punten én met je minder sterke punten. Dat is niet arrogant, dat is reëel. Ik zie mensen veelal makkelijker noemen waar ze niet tevreden over zijn dan waar ze wel tevreden over zijn. Kunnen uiten waar je echt goed in bent vraagt om het lef niet (meer) perfect te hoeven zijn. Als dat niet meer hoeft komt er vanzelf ruimte voor de punten waar je echt goed in bent. En dat scheelt me toch een energie!
Over dat ‘sterk mogen zijn’ vind ik de tekst van Nelson Mandela heel inspirerend. Ik heb er zelf veel aan gehad en ik help er anderen ook vaak mee. Bij deze nu ook hier via de blog. Veel plezier met toekomstige feedback, durf naast aanpassen ook eigenheid te claimen en sta jezelf toe om de sterke punten ruimte te geven!
Nelson Mandela (inaugurele rede 1994):
Onze grootste angst is niet dat we onvolmaakt zijn.
Onze grootste angst is dat we mateloos krachtig zijn.
Het is ons Licht, niet onze schaduw, die ons het meest beangstigt.
We vragen ons zelf: “wie ben ik om briljant te zijn,
Prachtig, talentvol, fantastisch?”
Maar wie ben jij om dat NIET te zijn?
Je bent een kind van God.
Je onbelangrijk voordoen bewijst de wereld geen dienst.
Er is niets verlichts aan je klein te maken,
Opdat andere mensen zich bij jou niet onzeker zullen voelen.
We zijn allemaal bedoeld om te stralen als kinderen
Wij zijn allemaal geboren om de glorie van God die in ons is, te openbaren
Die is niet alleen maar in sommige van ons, die is in iedereen!
En als wij ons licht laten stralen,
Geven we onbewust andere mensen toestemming hetzelfde te doen.
Als wij van onze eigen angst bevrijd zijn,
Bevrijdt onze aanwezigheid vanzelf anderen.